Kaldur dropi er eyga hjá tær,
aldri tú finnur títt rósufar.
Leita og leita í alla nátt -
slapst tú ikki inn um fjallagátt.
Droymir teg burtur til dreymanna hav, -
i rósufari tú flýgur avstað.
Bliðastu tónar og fagrastu sprund
rura teg, rura teg, blídligt í blund.

Kveistra, kveistra nú tárini vekk,
kveistra, kveistra nú tárini vekk.
Tú skalt fáa gull upp í fullan sekk.

Dreymar bera teg upp um fjøll,
leiða teg so aftur í heimahøll.
Hví skuldi tú friðleysur leita so fjart?
Lær teg at elska, tað, sum tú sært!