Trudno też ukrywać, chociaż samo znika
W końcu żadną sztuką jest, gdy większości się unika
Przecież problem to nie zając, uciec mi nie może
Wielka szkoda bo mnie męczy, i mam nie po drodze
Topornie męczy mnie, gdy szukasz szczęścia w drugiej osobie
Może dobrze jest, w końcu konsekwencje odczujecie oboje

Chciałbym zakończyć tą zażyłość, frustrująca sprawa
Srogo z reszty śmieje się, choć nie jest to zabawa
Nie jestem jakimś królem, chociaż ciągle trzymam władze
Mam za to argumentacje, i coś co trzymam na uwadze
Pomimo przeciwności tych, i radosnych chwil mizerny brak
Nadal czuje przebłysk ten, nadziei słodki smak

Boli mnie palec, bo wskazuję już z wetycznym
Stan pod agonalny, reszta w stanie zbyt krytycznym
Zbyt chamski początek, frustrujący obrót spraw
Trudno nie jest pominąć w tym tak bezdźwięcznych braw
Przykro mi to mówić, ale nie mam żadnych rad
Jestem też chyba człowiekiem, nie omieszkam się od wad