Korowajnoje ciasto, korowajnoje ciasto
Pobiegło na miasto, a z miasta na rynek,
Zakwitło jak barwinek.

Mój korowaj jak róża, mój korowaj jak róża
Wyleciał ze wzgórza, ze wzgórza w doliny,
Już nie mamy dziewczyny.

Wygartuj mamo żar, żar, wygartuj mamo żar, żar -
Czy tobie córki nie żal?

Mama żar wygartała, mama żar wygartała
I po córce płakała.

Gdzież ta swaszka, co z seła, gdzież ta swaszka, co z seła -
Niech przyniesie pomeła.

Gdzież ta swaszka, co z chaty, gdzież ta swaszka, co z chaty -
Niech przyniesie łopaty.

Gdzież ta swaszka, co w szubi, gdzież ta swaszka, co w szubi -
Niech przyniesie kociuby!

Już korowaj zrobili, już korowaj zrobili
I ręce umyli, gospodarz wstawił ławy
I przyniesie gorzały.