Wpatrzony w jeden punkt,
nie widzę sensu by.
Podnosić szklany wzrok,
i oglądać Twoje łzy.
Siedzących niemo mija świat,
uderzając czasem w twarz.
Nie pytajmy ile lat,
będzie gościł smutek w nas.

Nie mam słów,
które są,
tak jak ja - rozdarte!
Nie wiem gdzie szukać mam,
czegoś, co pomoze nam.

Jeszcze nie ustał żal,
bronie się pośród fal,
a jednak tonę
ratuj mnie
nie mam słów
by zatrzymac...

Nie mam słów, by zatrzymać Cię.