Wyszedł Nieżyt ze suchego morza
I wyszedł Jezus z niebios.
Rzecze doń Jezus:

''Dokąd idziesz Nieżycie?''

Rzecze mu Nieżyt:

''Tu idę, Gospodynie,
W człowieczej głowie
Mózg suszyć,
Kości łamać.
Uszy ogłuszyć,
Oczy oślepić.
Krew przelewać,
Usta wykrzywiać,
Żyły umartwiać,
Biesami je męczyć.''

I rzecze mu Jezus:

''Wracaj Nieżycie,
Idź w puste góry i pustynie,
Znajdziesz tam jelenią głowę,
Zagnieźdź się w niej,
Bo ona wszystko ścierpi,
Idź w kamienie bo one wszystko ścierpią,
Zimno i znój, wszelką nędzę,
Bo One silne są to znieść.
Nieżycie, tu nie twoje siedlisko!
Odejdź od bożego kmiecia''

I rzecze mu Nieżyt:

"Nie."