1.
Ze szpitala odebrała mnie żona o ósmej,
Bez płuca, w milczeniu jakby słowa na kłódkę,
To tak jakbym miał stracić życie pojutrze,
Była przy mnie, widziała jakie życie jest krótkie,
Schodzimy do auta, ciężar na barkach,
Jakbym odczuł na sobie moc lawiny w Alpach,
Prawdziwy abstrakt, z miasta do miasta,
Myślę, życie przyłożyło mi znów tasak do gardła,
Po Łodzi płyniemy powoli,
Jak woda zatruta przez bakterię e coli,
Jakbym mógł, to bym wyjął sobie baterię z głowy,
By nie myśleć gdzie byłem, tego być nieświadomym,
Dużo mam niewiadomych, nie chcę pytać,
Spokojnie wolę błądzić po bliskich orbitach,
Dwie godziny tortur na nierównych ulicach,
Jakby zegar mógł przekazać mi wskazówki do życia.

Ref.:
Los nie jest równy dla wszystkich,
Od spraw najdalszych, dalekich do bliskich,
Każdy odbywa swoją walkę by żyć z tym,
Każdy odbywa swoją walkę by być kimś,
Los nie jest równy dla wszystkich,
Od spraw najdalszych, dalekich do bliskich,
Każdy odbywa swoją walkę by żyć z tym,
Prosty bilans straty-korzyści.

2.
Każdy jest idealny, choć popełnia błędy,
One kształtują charakter, tym życia pazernym,
Wierzyłem w rehabilitację energii,
Niema nic na tym świecie, czego możesz być pewny,
Dzieci dały mi wsparcie, żona miłość,
Nie da się bardziej, chociaż te słowa chwilą,
Patrz, to jak wyrok, myślę brat się nie poddam,
Byłem w takim stanie, że bym sam się nie poznał,
W miejscu szwów pojawiły się blizny,
Nie wyspany jak nigdy, bliski wścieklizny,
Dosyć tej bitwy, Biblii, relikwii,
Każdy wyścig jest tu wolą ambicji,
Z tygodnia na tydzień forma na bicie,
Zdrowie jak hazard, u mnie od lat ryzykiem,
Moment słońca w zenicie, porcja przemyśleń,
Życie po śmierci, chcę mu sprostać bez ciśnień.

Ref.:
Los nie jest równy dla wszystkich,
Od spraw najdalszych, dalekich do bliskich,
Każdy odbywa swoją walkę by żyć z tym,
Każdy odbywa swoją walkę by być kimś,
Los nie jest równy dla wszystkich,
Od spraw najdalszych, dalekich do bliskich,
Każdy odbywa swoją walkę by żyć z tym,
Prosty bilans straty-korzyści.