1.e Siedzi w niebiea siwy aniołH7, 
ostry ma scyezoryk
I tak sobie w caiszy struga,
Dstruga łódki z kGory.  a 

I sam nie pamięta
ile to już leat
wystrugane z kaory łódkiH7  
puszcza anioł w śewiat.

2. W łódce miejsca nie za wiele,
ot, dla jednej duszy,
co ją z ziemi do anioła
łódka przewieźć musi.
Lecz gdy miłość wielka
trudno rozstać się,
w jednej łódce hen do nieba
płyną dusze dwie.

3. I nam może też już anioł
takie łódki struga.
Gdy je puści niech ich droga
do nas będzie długa.
I niech błądzą w chmurach
cieszy każdy dzień,
nim z błękitu spłynie ku nam
małej łódki cień.