Czas stanął w miejscu poza dniem
nocą wiruję z nim i śnię
zgarniam z ogrodów płatki z drzew
bo wśród listowi widzę cię.

To było dawno, lecz już wiem
że dla nas wtedy stanął dzień
chciał nam utrwalić w głębi serc
to co jest ważne i zmienić swój bieg.

Dziś widzę ciebie daleko wśród drzew
płonącą szczęściem i zwiewną jak mgła
w oczach dostrzegam iskierki gwiazd
w gestach jak zawsze, płynną jak wiatr.

Nie mogę zebrać wszystkich dni
spisać z nich myśli i włożyć w sny
ciągle zmykają w szarą noc
nie mogąc zasnąć budzą złość.

Dlaczego wtedy przygasł nam dzień
zabrał marzenia i rzucił w cień
dlaczego teraz trudno nam
żyć obok siebie, nie patrząc w dal.