Wpatrzeni w to samo słoneczne niebo,
ta sama noc kazała samotnie spać,
nadzieja ich kłaniała się drzewom,
nie chcieli już w smutku dłużej trwać.

Wysłuchał Bóg ich smutnych zwierzeń,
i szansę dał by radość zamieszkała w nich,
nie zabrał świat ich wspólnych pięknych marzeń
połączył los dając szczęśliwych wiele chwil.

Ref. Spotkali się – bo los im szanse dał,
spotkali się – by patrzył na nich świat.
Nie zstąpił grzech, lecz wiarę dało niebo im
skoczyły się samotne noce i dni.

Wpatrzeni głęboko w swoje oczy,
na ustach śmiech wspólnego szczęścia tkwi,
bo dobry Bóg mocą ich swą złączył ,
w prezencie los połączył ich sny.

I będą trwać – jak długo serce bije
starości wspólnie będą śmiać się w twarz
miłości tej nikt nie zabije,
uczucie to ogromną siłę ma!

Ref. Spotkali się – bo los im szanse dał,
spotkali się – by patrzył na nich świat.
Nie zstąpił grzech, lecz wiarę dało niebo im
skoczyły się samotne noce i dni.