Twoje oczy - Bałtyk, błękit, błękit
Spojrzenie wystarczy, by zatęsknić
Do tych mórz, nieskończonych mórz
W których niknie cały strach i głód
Gdzie się płynie, płynie aż po kres
Pełnię życia, tam, gdzie znika śmierć

Twoje oczy - Bałtyk, zieleń, zieleń
Spojrzenie wystarczy, nie chcę wiele
Tylko spójrz, całą sobą spójrz
W głębię serc, w otchłań naszych dusz
I odpłyńmy, odpłyńmy aż po kres
W pełnię życia, tam, gdzie znika śmierć
I odpłyńmy, odpłyńmy aż po kres
W pełnię życia, tam, gdzie znika śmierć

Twoje oczy - Bałtyk, szarość, szarość
Spojrzenie nie starczy, to za mało
Żeby w nich dostrzec dziki szkwał
Głębię tchnień, nieuchwytny żal
I odpłynąć razem z tobą aż po kres
W pełnię życia, tam, gdzie znika śmierć
I odpłynąć razem z tobą aż po kres
W pełnię życia, tam, gdzie znika śmierć
I odpłynąć razem z tobą aż po kres
W pełnię życia, tam, gdzie znika śmierć
I odpłynąć razem z tobą aż po kres
W pełnię życia, tam, gdzie znika śmierć