W mojej głowie myśli jak motyle
Kolorowe, białe, czarne
Biegnę z nimi, tańczę
Próbuję dotknąć palcem
A one to tu, to tam uciekają
A one to tu, to tam powracają
A ja idę dalej w głęboką ciemną zieleń
Poza wszelką myśl, poza wszelkie znaczenie
A tam nic, nic, nic, tylko głębi zieleń
A tam nic, nic, nic, spokój jak korzenie

W mojej głowie myśli jak modliszki
Dzikie i wulgarne
Pozwalam im się zbliżyć
Dotykam nawet palcem
A one tak pięknie zniewalają
A one tak pięknie pożerają
Więc uciekam jak najdalej w ciemność, głuchą ciemność
Poza głosy zdradzieckie, poza swą przyjemność
A tam nic, nic, nic, tylko ciemna głusza
A tam nic, nic, nic, tylko naga dusza

W mojej głowie myśli jak obłoki
Zwiewne i ulotne
Już nie gonię za nimi, już nie wodzę wzrokiem
A one spokojnie przepływają
A one spokojnie przemijają
A ja patrzę dalej w głęboki, wielki błękit
Poza całe cierpienie, poza ból i męki
A tam nic, nic, nic, tylko wielki błękit
A tam nic, nic, nic, tylko życie w pełni
A tam nic, nic, nic, tylko wielki błękit
A tam nic, nic, nic, tylko życie w pełni