Znów Twoje serce po wyroku
Nawet nie liżesz teraz ran
A bardzo marzył Ci się spokój
Wątłego ciepła parę gram

W smutek jak w głębię
Zanurzona w otęsknienia dno
Karmisz gołębie
Nieobecna jak wtopiona w szkło

Prześnij wreszcie te sny
Kaprys wieszcza
Nie patrz w serce, mnóż i mierz
Życie dobrych jak Ty nie rozpieszcza
Kto da więcej, tego bierz

Staruszko ledwie po maturze
Z wczorajszej ciebie tylko szmer
Porastasz sennie miałkim kurzem
Licząc różańce cudzych zer

Z serca latarni
Zbyt jaskrawe światło na tę noc
Kota przygarnij
Gdy rozsadza cię miłości moc

Ale prześnij te sny
Kaprys wieszcza
Nie patrz w serce, mnóż i mierz
Życie dobrych jak Ty nie rozpieszcza
Kto da więcej, tego bierz

Ale prześnij te sny
Kaprys wieszcza
Nie patrz w serce, mnóż i mierz
Życie dobrych jak Ty nie rozpieszcza
Kto da więcej, tego bierz