Niemogę tak po prostu odejść stąd
Ufać tylko w słowa, puste słowa z Twoich ust
To tak nie naturalnie, nie naturalne
Tak nie namacalne, nie namacalne
Jak mogę wierzyć w słowa, nieme ruchy mylnych ust

1 Niemogę już się chować, swe życie strącać w cień
Muszę w końcu wykasować z pamięci bagaż ten
Ten pmnik martwych wspomnień co wciąż przygniata mnie
Wykrzyknąć wreszcie słowa jak piękne życie jest
Czy proszę o zbyt wiele tak mało z życia chce
Przecież dla mnie też musi słońce świecić gdzieś
Błękitem Twego nieba zakryć szarość twarzy mej
Promiennym tak uśmiechem obudzić we mnie dzień

Ref:
I nigdy już więcej, niewyleje gorzkich łez
Co stało się z szczęściem, gdzieś odeszło niewiem gdzie

Na życie recepte niech wypisze mi świat
Niechce stać tutaj niczym bukiet róż w cieniu krat
Co słyszysz gdy wołam , chcę zobaczyć twą twarz
Czy ten krzyk jest zbyt cichy co zrobiłam nie tak
Podaj rękę gdy błądze nie stój tylko jak cień
Życia w sen nie zamieniaj , tylko puentę w nim zmień
Nie chcę zostać przykładem tego jak bywa źle
Nie chcę nigdy już więcej topić szczęścia we śnie.

Ref:
I nigdy już więcej , nie wyleje gorzkich łez
Co stało się z szczęściem , gdzieś odeszło nie wiem gdzie